Nu beschikbaar: het workshop-rapport van Protect Humanitarians over “Versterking van personeelszorg, geestelijke gezondheid en psychosociale ondersteuning voor humanitair personeel”
Dit rapport is het resultaat van de tweedaagse workshop over “Versterking van personeelszorg, geestelijke gezondheid en psychosociale ondersteuning voor humanitair personeel”, die door Protect Humanitarians werd georganiseerd in de gebouwen van de Koning Boudewijnstichting in Brussel.
Gedurende twee dagen bediscussieerden deelnemers de belangrijkste belemmeringen, “best practices”, en prioriteiten voor het verbeteren van personeelszorg, geestelijke gezondheid en psychosociale ondersteuning voor humanitair personeel, waarbij een specifieke nadruk werd gelegd op de zorg voor lokale eerstelijnswerkers.
In het rapport vindt u de belangrijkste inzichten uit de verschillende sessies, waaronder:
- Getuigenissen van lokale humanitaire hulpverleners in de frontlinie;
- “Best practices” en belemmeringen voor personeelszorg en geestelijke gezondheid en psychosociale ondersteuning voor humanitaire hulpverleners;
- Wetenschappelijk onderzoek en belangenbehartiging voor personeelszorg en geestelijke gezondheidszorg;
- Prioritaire acties die door Protect Humanitarians zullen worden ondernomen.
Het volledige rapport is hier beschikbaar, klik en download.
“We moeten deze pijnlijke waarheid onder ogen komen: lokale humanitaire hulpverleners, die het overgrote deel van hulpverleners wereldwijd uitmaken, zijn het minst beschermd en lopen het grootste risico. Als we echt solidair willen zijn met humanitaire werkers, moeten we de verhalen van lokale hulpverleners meer onder de aandacht brengen. Het gaat hier niet alleen om bescherming, maar ook om waardigheid, rechtvaardigheid en gelijkheid.”
Samah Jabr, Hoofd van de afdeling Geestelijke Gezondheidszorg, Palestijns Ministerie van Volksgezondheid Psychiater en psychotherapeut – Assistent-klinisch professor, George Washington University.
“Deze ongelijkheid [tussen lokaal en internationaal personeel] moet dringend worden aangepakt – iedereen moet op hetzelfde niveau worden behandeld. Het is essentieel om hierover een open dialoog te voeren. We moeten herbekijken hoe we werken en hoe we met mensen omgaan, zonder te pretenderen dat we redders zijn.”
Achille Bapolisi, Psychiater, Cliniques Universitaires Saint-Luc, Algemeen Ziekenhuis van Bukavu, DR Congo.